Howdie!

De laatste dag is aangebroken en dat betekent opruimen. Alle tenten moeten weg, de vlaggenmast neer en de tafels naar buiten. Maar eerst nog een terugblik op de vorige twee dagen.

Donderdagvoormiddag, namen de aspiranten het stuur over en deden we allemaal mee aan het aspirantenspel. De leden moesten, in een variatie van Wie Is Het, zoeken naar de handlanger van Bill en Bob. Als ze hun tegenstander versloegen, mochten ze bij het bureau een vraag stellen.

In de namiddag was een leidingswissel. De leden werden niet geëntertaind door hun eigen leiding, maar die van een andere afdeling.

De Fientjes deden een indianenspel met Lotte, Laura en Enya. Het was de bedoeling om al je strepen te verzamelen en zo een echte indiaan te worden. Daarna hebben ze nog met water gespeeld, want  daarvoor was het warm genoeg

De Speelkwiks kregen Leen en Valerie als leiding en deden een waterquiz. Elk fout antwoord bezorgde je een aanval van het watergeweer.

Het lot van de Tippers lag dan weer in de handen van Camille en Eveline. Zij speelden twee notarissen die de erfeniskwestie van een wel zeer vreemde familie moesten regelen. De Familie Groempel heeft tics, vreemde ziekten en een afzetter als grootvader. De leden konden elkaar uitdagen en zo geld verdienen. Toen dat zaakje was afgehandeld, speelden ze rugby aan het meer. Een kleine twist: om een punt te maken, moest je met de bal in het water springen.

De Aspiranten kregen een programma van Tine en Ayna: Recht op Recht in Fonskestijl. Iedereen een pamper aan met een aardappel erin en ze konden vergist voor echte jongens. Hierna was het echter tijd om hun vrouwelijkheid terug te winnen, dus ze wasten hun haren, schoren hun benen en andere meisjesdingen. ’s Avonds, terug bij hun eigen leiding, deden ze guerilladropping. De bedoeling: de gedropten bevinden  zich op een 3-tal kilometer van de kampplaats en moeten terug zien te geraken. ‘Simpel’, denkt u, maar niets is minder waar; als ze worden gezien door de rondrijdende auto’s, worden ze terug naar hun beginpunt gebracht.

Na een nacht heerlijk geslapen te hebben, was het vrijdag tijd voor de voorbereiding van misschien wel het tofste deel van het bivak: het kampvuur. In de voormiddag werd er hout gesprokkeld en in de namiddag was iedereen druk bezig met het ineensteken van hun act voor die avond. Na de sluiting mocht iedereen warme kleren aantrekken, hun pillamp bovenhalen en zich aan het vuur zetten. Tussen de liedjes door, lieten de Fientjes ons een kijkje nemen in het leven van een baby. De Speelkwiks presenteerden ons hun Speelkwiksjagers, een variant op de premiejagers, waarin de Nonnekes het opnamen tegen de Snotneuzen. De Tippers brachten ons een hilarische voorstelling van het bekende sprookje, Sneeuwwitje. Ook de kookouders hadden iets ineen gestoken: Diane en Bart streden beiden om de titel van hintskampioen, waarbij Stefaan het geheel regelde. En wat deden de aspiranten in de tussentijd? Wel, al de rest! Ze zetten de liedjes in en kondigden de acts van de andere afdelingen aan. Dan was er nog de portie popcorn voor elk lid en net voor de Speelkwiks in hun bed kropen, konden ze nog een hotdog krijgen. Het was een geweldige avond en een waardige afsluiter voor zo’n geweldig kamp.

Nu gaan we dus opruimen en daarna kunnen de ouders hun kleine spruiten komen halen.

Groetjes,

Chiro Fientje!

Howdie!

Het was weer een geslaagde dag hier in Recht. In de voormiddag stond het tweede groepspel op het programma. De leden passeerde in afdeling langs vier verschillende workshops. Bij Laure, Eveline en Valerie werd er gekookt en om 4 uur mocht iedereen de petit-beurretaart die daar is gemaakt, opeten. Bij Enya en Camille werd er geknutseld. De leden versierden potloden met veren en touw. Lotte en Leen stonden in voor Drama en Improvisatie. Bij hen moesten de meisjes de actrice in zich naar boven halen. De laatste workshop was Dans en Beweging bij Tine en Ayna. Nadat iedereen bij elk hoekje was gepasseerd, was het tijd voor onze bezinning met de pastoor. Die was speciaal voor ons helemaal uit Emblem gekomen en had bovendien ook nog een ijsjes voor ons bij.

In de namiddag hadden de Fienen een ware topdag! Ze speelden eerst het  bestekspel, waardoor ze voor een keertje zonder handen mochten eten. En wat thuis niet mag, is des te leuker op chirokamp. Daarna mochten de kleine kapoenen onder de douche, zodat ze er de rest van het kamp weer fris gewassen tegen aan kunnen. Bij het wachten op het eten, hebben ze zich grondig geamuseerd; ze maakten een dansje op het refrein van het kamplied. Bovendien hebben de Fientjes duidelijk laten zien dat ze echte chiromeiden zijn: naar een voorbijkomende scouts werd luidkeels boeh geroepen. Want chiro is nu eenmaal het beste!

 

Ook de Speelkwiks deden het bestekspel, maar dan wel een variant. De leden kregen een lijst van opdrachten en moesten elkaar dan uitdagen. Wie kon er het langst op één been blijven staan of zijn adem inhouden onder water? Wie was er de absolute limbokampioen? Wie kan er het snelst een boterham met choco opeten zonder handen? De Speelkwiks hebben het allemaal uitgedokterd. Uiteindelijk moesten ook zij hun spaghetti opeten met een beperkt aanbod aan bestek. Het zal niemand verbazen dat aan het einde hun gezicht onder de saus zat.

 

De Tippers namen eerst deel aan een pisquiz, een stressvolle bezigheid, want wie het juiste antwoord niet kan geven, moet drinken. Daar komt nog bij dat naar de wc gaan, overeenkomt met forfait geven. Daarna hielden ze een bekentocht, die toch speciaal verliep. De meiden waren even in paniek toen iemand een snoek had gezien, maar even later bleek het maar vals alarm. Wel zagen ze een bever. Die was echter niet meer levend. Aan het einde van hun bekentocht, waren de wildebrassen ervan overtuigd dat ze te laat gingen zijn voor het eten. Toen ze na een sprintje uitgeput op het terrein aankwamen, bleek dat ze nog een kwartier moesten wachten voor ze aan tafel mochten. Ja, een uurwerk zou handig zijn geweest.

De Aspiranten hadden een rustige namiddag: zij bereidden hun aspirantenspel voor.

Na de zangstonde van de dag ervoor, hielden we woensdagavond onze volksdansavond. We lieten ons gaan op de tonen van gekende kamp- en volksdansen, maar leerden er ook een aantal nieuwe van leidster Lotte. Het was duidelijk weer een spetterende dag in de Far West!

Groetjes,

Chiro Fientje!

Howdie!

Het is alweer een tijdje geleden dat we iets van ons hebben laten horen, maar dat is eigenlijk niet zo vreemd. Onze dagen zijn namelijk volledig gevuld met spel en amusement en er blijft niet veel tijd over.

Maandag vertrokken we op dagtocht naar Vielsalm. Nadat we tot daar waren gewondeld over gezellige boswegen, zijn we gaan zwemmen in Sunparks. Daar hebben we de waterrat uitgehangen en ons te pletter geamuseerd. Bij terugkomst werden we getrakteerd op frietjes met balletjes in tomatensaus.

De Aspiranten hebben die geweldige dagtocht gemist; zij zijn zondagavond op driedaagse vertrokken. Ze zijn tot in Bütgenbach gelift, waar ze van plan waren hun tentjes op te zetten. Zij hadden echter ook last van de regen en moesten schuilen in een van de gebouwen in de buurt. De volgende dag werd een vol avontuur, met boogschieten, een touwenparcours en een kanovaart die niet voor iedereen even vlot verliep. Na al dat leuks werd er naar Verviers gelift, om daar de trein naar Luik te nemen. Eens daar werden ze door een vriendelijk man richting een jeugdherberg gewezen, in het Frans weliswaar. In Luik wisten de Aspiranten wel wat te doen: na een gezellige avond in de uitgaansbuurt, brachten ze een bezoekje aan de Mediacité. Jaja, echte vrouwen zijn ze. Daarna was het tijd om huiswaarts (of kampwaarts) te keren en eenmaal terug konden ze smullen van de lekkere barbecue.

 

Ondertussen werd er ook op de kampplaats veel gedaan.

De Fientjes zijn ondertussen ook al aangekomen, maar die zijn niet meegegaan naar het zwembad. Na hun rondleiding zondagnamiddag, hebben ze zich gewoon op de kampplaats geamuseerd. Ze haalden hun innerlijke Picasso naar boven en maakten pompons en maskers.  Ze mochten ook elkaars ledenmaten beschilderen in een amusante bodypaintsessie. Daarnaast gingen deze kleine avonturiersters op bekentocht,  waarbij ze uiteindelijk terecht kwamen in paardenwei. Lang zijn ze daar echter niet gebleven; ze kwamen terug naar het kampterrein, waar ze het spelletje Weerwolven leerden, waarbij dorpelingen de weerwolf die hun dorp teistert, moeten ontmaskeren. De Fientjes deden ook mee aan een quiz, maar dan wel een speciale: een pisquiz! Bij een fout antwoord moet je een slokje water nemen.  ’s Avonds wilden ze op dropping, maar daar stak de regen helaas een stokje voor.

 

De Speelkwiks speelden Recht op Recht, een spel waarbij je almaar rechtdoor moet gaan, ongeacht de obstakels die je tegenkomt. Ze klommen over beken en bergen en amuseerde zich rot. Daarna hielden ze een creatieve namiddag en maakten maskers. Die zien er prachtig uit en na een ubodypainting, de Speelkwiks zelf ook.

Maskers maken bleek een populair programma, want ook de Tippers waagden zich eraan dinsdagvoormiddag. In de namiddag hadden ze echter genoeg van dat rustig gedoe en speelden ze vettige spelen. Na hun doop, zagen (en roken) ze er niet uit, dus mochten ze in de douche.  Nu ze helemaal fris en gewassen zijn, kunnen ze er de rest van het kamp weer tegen.

Dinsdagavond hebben we ons met heel de chirogroep in een kring gezet voor de zangstonde. Het werd een avondje vol sfeer en gezelligheid, ondanks het vuur dat niet aan wou blijven.

Zo, jullie horen het: de eerste helft van ons bivak is met recht geslaagd te noemen. En ook al is het weer niet meer zo goed als op het begin, de laatste vier dagen gaan zeker even leuk worden. Er staan naast de individuele programma’s, namelijk nog een aantal traditionele onderdelen op het spel: de volksdansavond, het aspispel en natuurlijk het laatste kampvuur!

Vele groetjes,

Chiro Fientje

 Howdie!

De dagen zijn lang hier in het verre Recht,maar dankzij de volle programma’s, gaan ze snel voorbij.

De Speelkwiks hebben al een opleiding tot echte cowboy genoten. Ze leerden paardrijden, lasso werpen en alles wat een cowboy moet weten om te overleven. Maar dat is niet alles: ze gingen een dag door het leven als een Fonske, onze mannelijk tegenhanger. Zo gingen ze op bekentocht en bakten pizza’s ( net zoals op de Pizza Aspiranté).

De  Tippers hadden wel een heel bijzondere tweede dag; hij was namelijk volledig omgekeerd! Overdag slapen, ontbijten als de rest hun avondeten opeet,…  Ja ja, het was wat. De dag nadien was wel weer op het gewoon ritme en gevuld met waterspelletjes en hun eigen Olympische Spelen.

De Aspiranten hebben hun creatieve geest bovengehaald en zelf badhanddoeken versierd. Daarna hadden ze een afspraakje met een Limburgse jongens-Chiro die ook in Recht op kamp zijn.  Op hun kampterrein werden ze getrakteerd op waterpret en nog meer leuks. De volgende dag stond er veel vettigheid op het programma: ketchup, mayonaise, bananen, slagroom,… alles werd vrolijk in het rond gegooid.

Tussen al dit leuks hebben we ook met alle groepen samen een spel gespeeld. Bill en Bob hadden hulp nodig bij het verzamelen van gereedschap. Ze willen namelijk een tunnel graven tot in het kantoor van de sheriff, om zo al het geld van Rechtown te stelen.

Tijd om heimwee te hebben, is er duidelijk niet. En er is nog veel in aantocht: morgen verwelkomen we de allerkleinsten en maandag gaan we op dagtocht. -

Hopelijk is het thuis even leuk als hier (al betwijfelen we dat ten zeerste).

Groetjes,

Chiro  Fientje!

Howdie!

Eindelijk is het dan zover: alle kleine cowboys en indianen hebben Emblem achtergelaten en zijn aangekomen in het verre Recht.

 

Allereerst hebben ze kennis gemaakt met alle bewoners van de Far West.

Zo heb je de indianenstam, waar Wijze Havik, het opperhoofd, het voor het zeggen heeft. Samen met zijn vrouw, Zorgzame Okapi, heeft hij een prachtige dochter, Schone Veer. Daarnaast loopt er daar ook een sjamaan rond,Big Bizon, al heeft hij ze niet meer echt allemaal op een rij.

 Aan de andere kant is er Rechttown, de thuisbasis van de cowboys. Hier is Jack Jones de baas. Hij is de sheriff, al zou je dat niet verwachten van zo’n stuntelig mannetje. In hun vrije tijd, gaan de cowboys graag naar het saloon van Sarah Saloon. Ze bedient er iedereen met een glimlach op een glaasje cactussap. Sarah heeft echter ook nog een andere job: het opvoeden van haar zoon, Rodeo. Dat loopt echter niet altijd van een leien dakje, aangezien hij koste wat het kost sheriff wil worden, iets wat Sarah niet zo ziet zitten.

De twee kampen kunnen elkaar echter niet zo goed luchten. Ze leven beiden namelijk van de bizonjacht, maar echt veel bizons lopen er niet rond tussen de cactussen.

Als laatste lopen er nog twee vreemde figuren rond: Bill en Bob Balton. We kunnen er zeker van zijn dat deze twee boeven iets in hun schild voeren.

Naar traditie hebben we ook ineens de kampdans  geleerd, dit jaar op de tonen van ‘Thank God I’m a Country Boy’ van John Denver. Ook kan iedereen al uit volle borst meezingen met het oppergeweldige kamplied.

’s Avonds mochten de leden goede stapschoenen en een dikke trui aantrekken, want iedereen ging op dropping! Na lang wandelen is iedereen terug op de kampplaats aangekomen, waar we werden verwelkomd met een lekker potje pudding!

Kortom, het was een geweldige eerste dag!

Groetjes,

Chiro Fientje!