Hoi piepeloi!
Gisteren rond 14.00u gebeurd er iets heel erg vreemd... Ons
kabouterdorp in Weelde werd plotseling overspoeld door vreemde kabouters en
paddenstoelen in alle vormen en maten. De dorpsbewoners wisten niet goed wat hen overkwam,
maar besloten hen een rondleiding te geven in het dorp. Ook werden ze aan alle
dorpsbewoners voorgesteld.
Maar wie woont er nu zoal in dit dorp? Wel, om te beginnen
heb je de oudste man van het dorp, de professor. Hij houdt zich bezig met
allerhande experimenten, maar de kabouters snappen hier niet zoveel van. De
vrouw van de professor kweekt de kolen, waar binnenkort kindjes zullen
uitkomen. Samen zijn ze het koppel dat het dorp bestuurt.
In dit dorp is er nog een ander koppel: Johnny en Marina. Zij maken de hele
tijd ruzie, maar maken het ook telkens weer goed, gelukkig maar. In zo’n klein dorp
is het echt geen pretje als er ruzie wordt gemaakt! Dat weet Hippie maar al te
goed. Hij houdt zich samen met de vrouw van de professor bezig met de
verzorging van de kolen. Toch weten de andere kabouters niet goed wat ze moeten
doen met een kabouter die de ganse tijd rondloopt op blote voeten en het
vertikt om vlees te eten! De Kebabouter probeert hem al jaren te overtuigen
toch eens te proeven van zijn pita, die volgens hem echt de béste pita is van
de hele wereld.
Ook heeft ons dorp een soort van dorpsgek, de lolkabouter. Serieus blijven kan
hij niet, hij haalt de ganse tijd grapjes uit die de rest van het dorp niet
altijd bevallen. Ook de Hipster kan meestal niet lachen met deze mopjes, hij is
nogal snel op zijn tenen getrapt als het gaat over zijn kleren of gadgets, die,
zoals hij beweert, steeds voorlopen op de nieuwste mode. Maar zelfs al beweert
hij dat hij gepest wordt, hij moet zeker en vast niet klagen. In ons dorp loopt
namelijk een kabouter rond die eigenlijk geen kabouter is. Ze is namelijk veel
te groot om een kabouter te zijn! Dit vinden de andere kabouters heel erg stom,
waardoor onze Langbeen wel vaak gepest wordt. En als het echt de draak écht van
de touter valt (als het er echt over gaat) dan gaat hij uithuilen bij de Stenen
Kabouter, die als een monument in het midden van het dorp staat.
Voor ik het vergeet: ook onze draak loopt hier nog rond!
Niemand weet vanwaar hij eigenlijk komt, maar ze vinden hem best wel schattig.
Hij doet ook niemand kwaad, dus vindt niemand het een probleem dat hij erbij
is.
Na onze rondleiding en voorstelling van de dorpsbewoners
besloten we er meteen in te vliegen, en hen op te nemen in het dorpsleven. We
hebben hen meteen onze nationale volksdans aangeleerd, die hen wel leek te
bevallen. Na het lekkere avondeten dat door de koks in onze melkherberg werd
klaargemaakt (balletjes met krieken!), besloten we hen eens te tonen wat wij,
kabouters zoal leuk vinden. We hebben hen op dropping gestuurd! Gelukkig is
iedereen veilig thuisgeraakt, de kwiks zelfs met hun buikje vol, zij hebben
namelijk frietjes gekregen toen ze de weg gingen vragen in een frituur! Wat een
gelukzakken!
En vandaag? Ook vandaag zijn we er stevig ingevlogen! Ons
kamplied kennen al de Fienen intussen ook al helemaal vanbuiten! Het wordt
zeker en vast de niewste zomerhit als je het mij vraagt.
De speelclub hebben vandaag bloempotjes versierd en hierin
bloemen geplant, hopende dat er bloemen zullen uitkomen tegen het einde van het
kamp. Wij hopen mee!
De kwiks zijn hun eerste volledige dag kamp begonnen met een echte competitie.
Ook moesten ze wedden op wie ze dachten dat de opdracht ging winnen, met als
resultaat een hoopje punten die ze mochten spenderen aan... hun eigen bestek!
Het resultaat? 12 kwiks die, samen met hun leiding, volledig volhingen met kip,
rijst en currysaus. Hierna kwam dan nog wat chocomousse, en onze maaltijd was
weeral gedaan.
Ook de tippers waren druk bezig. Zij beeldden zich in hoe het moet voelen om
een tienermoeder te zijn, compleet met waterballon onder de t-shirt en bevalling!
Ook maakten ze hun eigen tipper-kampdans.
En tot slot de tiptiens: zij hebben een hottietottietentenveiling gehouden! Het
doel? Zo veel mogelijk ‘hete kerels’ kopen door het uitvoeren van opdrachten.
De vangst zag er mooi uit ;).
Zoals u ziet, vervelen bestaat niet hier in Weelde. Vermoeid
zijn echter wel, daarom liggen momenteel al onze nieuwe kaboutertjes in
hun bed te rusten, zodat ze er straks weer helemaal kunnen invliegen!
Vele kaboutergroetjes,
Chiro Fientje
Deze morgen vlogen we er weer stevig in, ditmaal met een
groepsspel! Al onze leden waren paddestoelen die probeerden meer stippen te
verzamelen. Dit deden ze door handel te drijven met de andere paddestoelen! Ook
liepen er jaloerse champignons rond die de verzamelde stippen kwamen stelen... Maar
ze kregen de kans er niet toe... Onze paddenstoelen hebben namelijk supergoed
meegespeeld!
